23. To była jej piosenka

  Do studia jechaliśmy ponad 10 minut. Weszliśmy do ogromnego budynku i natychmiast wzięliśmy się do pracy. Najpierw chłopcy zaśpiewali swoją piosenkę. Jak zwykle wypadli wspaniale. Dobrze, że jurorzy połączyli ich w jeden zespół. Znają się tak krótko, a już są najlepszymi przyjaciółmi. Miejmy nadzieję, że nie zmieni się to w późniejszym czasie, czyli po zakończeniu X- factor.
  Moje rozmyślania przerwał Jared, który poinformował mnie o wejściu na scenę. Chwyciłam gitarę i stanęłam na podwyższeniu. Śpiewając, zatracając się w muzyce przenoszę się do innego lepszego świata. Świata bez kłótni, problemów, wojen, zdrad i nieszczęścia. Przeniosłam się do krainy bajek i radości.
    Nagle poczułam czyjąś rękę na ramieniu. Odwróciłam się i zobaczyłam Jared'a. Spojrzałam na niego zdezorientowana.
- Wszystko w porządku?- zapytał troskliwie mężczyzna.
- Tak. Przepraszam. Zamyśliłam się- wytłumaczyłam.
- Rozumiem- uśmiechnął się.- Chłopcy!
  Roześmiani nastolatkowie wbiegli na scenę. Stanęliśmy na wyznaczonych przez trenera miejscach i rozpoczęliśmy wspólny występ. Spojrzałam na Niall'a i na moment zatonęłam w jego niebieskich tęczówka. Ocknęłam się, gdy usłyszałam pierwsze dźwięki gitary. Przyłączyłam się do Irlandczyka, a po chwili z moich ust wypłynęły pierwsze słowa. Doszliśmy do refrenu, gdzie zaczęli śpiewać chłopcy. Drugą zwrotka zajął się Horan. Chłopak śpiewał patrząc mi prosto w oczy. Zarumieniłam się lekko, a po chwili speszona spuściłam głowę. Blondyn zauważył to, ponieważ zachichotał cicho, co zdekoncentrowało resztę. Wzrok wszystkich skierował się na mnie. Nie wytrzymałam i zbiegłam ze sceny. Usiadłam na widowni i schowałam twarz w dłoniach. Po chwili wpadłam w niekontrolowany napad śmiechu. Podniosłam się do góry i utkwiłam spojrzenie w zdezorientowanych chłopakach. Wróciłam na podwyższenie i zajęłam wcześniejsze miejsce. Wznowiliśmy próbę, która tym razem przebiegła bez żadnych zakłóceń. Powtórzyliśmy wszystkie piosenki jeszcze raz i mogliśmy wrócić do domu. Amanda jechała razem z nami. Widziałam, jak bardzo stara się unikać Liam'a. Bardziej trzyma się z Hazzą. Mnie również olewa. Jest mi przykro, ale to po części moja wina. Nie wybiegłam za nią z tego klubu, tylko poszłam do Li. Kolejny powód, żeby nienawidzić chłopaka.
   Udaliśmy się do naszego mieszkania i każdy zajął się czymś innym. Ja natychmiast zniknęłam w łazience. Załatwiłam wszystkie potrzeby, a także zmieniłam ubrania.
    Zabrałam laptop z biurka i usiadłam na łóżku, opierając się plecami o ścianę. Włączyłam Twittera i przeczytałam kilka wpisów. Niektóre były miłe, a niektóre wręcz przeciwnie. Olałam te drugie, a na pierwsze odpisałam. Follownęłam kilkanaście osób i wyłączyłam komunikator. Weszłam na różne strony plotkarskie i przeżyłam szok. Znajdowały się tam zdjęcia z dzisiejszej próby. Nawet nie wiem, kto je zrobił. Obejrzałam fotografie i wyłączyłam komputer.
    Wzięłam do ręki gitarę i zaczęłam grać jedną z moich piosenek. Nagle usłyszałam otwieranie drzwi, a nich ujrzałam moich przyjaciół. Uśmiechnęłam się do nich delikatnie i odłożyłam instrument. Zaprosiłam wszystkich do pokoju.
- Co grałaś?- spytał ciekawski Louis.
- Nic takiego- mruknęłam.
- To była jej piosenka- wtrąciła się Amanda. Spiorunowałam ją wzrokiem.
- Piszesz własne utwory?- dodał Liam.
- Tak.
__________________________________________
  Podoba się ? x.
14 komentarzy = NN . ;)