18, "Sometimes it lasts in love But sometimes it hurts instead."

Wpadłam do naszego domu cała uśmiechnięta i szczęśliwa, w głowie ciągle miałam słowa mojej przyjaciółki. Jak dobrze, że ją mam.
-Cześć wszystkim, coś mnie omineło ?
- Oprócz tego, że Niall jak zwykle wyjadał lodówe i wyoglądaliśmy wszystkie bajki animowane to chyba nie - powiedział Lou. - Jared napisał nam, że dziś jednak nie da rady się z nami zobaczyć i ze przyjedzie jutro.
- Co? więc ja zrywałam sie od przyjaciółki po nic ? - gniewnie spojrzałam na chłopaka
- PO nic ? NIe zgadzam się. MOżesz ten czas spędzić z nami. To bardzo dobre wyjście, prawda chłoapki ? - wszyscy jak na rozkaz pokiwali głowami.
-Wiecie z wielką checia popatrzyłabym jak cała wasza piątka zachowuje się jakby uciekła z wariatkowa, ale obiecałam coś komuś. - spojrzałam na Nialla, a na jego twarzy momentalnie pojawił się ten słodki uśmieszek.
-Serio ? Pamiętałaś ? Dziękuje - rzucił się na mnie, i przytulił z taką siłą ze zabrakło mi tchu w płucach.
-No tak, tak. Ale puść mnie teraz, bo inaczej zamiast gry na gitarze będziecie musieli pogrzeb organizowac dla mnie.- uśmeichnełam sie do wszystkich, wstąpiłam jeszcze do kuchni po jogurt i poszłam do siebie do pokoju. Poszłam do łazienki sie odświerzyć przy okazji przebrałam się w moją słodką piżamke i jedząc moja kolacje czekałam na chłopaka. PO jakiś 5 minutch wszedł z gitarą i jakimś zeszytem do mojego pokoju. Zauważyłam, że też musiał wziąść prysznić bo jego zwykle nieogarniete włosy były mokre i troche ulizane. A sam Horan latał tylko w spodenkach, pewnie jego wyjściowej piżamie.
-To co zagramy ? Nie będzie ci zimno ? - spytałam starając się nie gapić na jego odsłoniętą klatkę piersiową.
-Mam tu cały zeszyt moich ulubionych piosenek i jakiś własnych melodii.Mam nadzieje, że nie. A nawet jeśli, to licze, że mnie przytulisz. Wtedy napewno nie bedzie mi zimno.
- A teraz jest ci zimno ? - przybliżyłam sie do niego o kilka centymetrów. Postanowiłam posłuchać przyjaciółki. Najwyżej znów zostanę zraniona.
-O tak, zobacz jak się trzęse - i specjalnie zaczął się rzucać po całym moim łóżku. odłozyłam moją gitarę,którą miałam na kolanach i przytuliłam chłopaka z całej siły. wszystko, byleby tylko nie rozwalał mi dalje łóżka. PO chwili odsunełam sie od niego, wziełam gitere do ręki i otworzyłąm na przypadkowej stronie jego zeszytu. Trafiłam na piosenkę Adele " Someone like you "  Zbieg okoliczności ?
-To jak? Gramy ? - spytałam i juz po chwili oboje zaczeliśmy tonąć w dźwiękach muzyki. Po chwili przełamałam się i zaczełam też śpiewać. Przy słowach  "Sometimes it lasts in love
But sometimes it hurts instead."  łzy napłyneły mi do oczu i momentalnie przestałam grać.
-Hej, co się dzieje ? - spytał zmartwiony blondynek lekko mnie obejmując.
-Nic, poprostu właśnie uświadomiłam sobie błąd, który popełniłam. Wsumie to popełniam go cały czas. Ale to się musi zmienić - ostatnie zdanie powiedziałam juz z uśmiechem na ustach.
- Dowiem się o jakim błedzie mówisz ?
-Myśle, że dowiesz się tego w swoim czasie. - powiedziałam i przytuliłam się do Nialla, ale ku mojemu zaskoczeniu on się jakby odunął - Ja .. przepraszam.- już chciałam się odsunąć i odejść, ale wtedy on przytulił mnie z całej siły.
- Nie przepraszaj bo nie masz za co. Poprostu zdziwiłem się, ale pozytywnie. Już dziś chyba nie pogramy, ale chciałabyś jutro w tylko i wyłącznie moim towarzystwie pójść do kina czy coś ? - spytał z nadzieją w oczach.
- Z przyjemnością - uśmiechnełam się do niego, a wtedy on lekko pocałował mnie w policzek. Długo jeszcze leżeliśmy na moim łóżku, opowiadając historie z naszego dzieciństwa. Nawet nie pamiętam, kiedy razem usneliśmy.

____________
Boże, jesteście niesamowici. Każdy wasz komentarz wywołuje gigantyczny usmiech na mojej twarzy :) Dziękuje. Napiszcie co myślicie o opowiadaniu, bohaterach, akcji. MOże wam czegos brakuje ?  Wierze w was 10 kom. = Next <3